əsər

is. <ər.>

1. İz, nişanə, əlamət, bir şeyin varlığına dəlalət edən hal. Əsər qalmamaq. Yorğunluqdan əsər yox idi. Üzündə həya əsəri yoxdur. – Cırıldayan arabanın çərxləri; Qazmış yolu, yerdə qalmış əsəri. A. S.. Könlündə qalmadı insaf əsəri; Dürdanənin qəlbi sal buza döndü. M. R..

2. İnsan əməyi, insan yaradıcılığı, icadi məhsulu. İncəsənət əsərləri. Heykəltəraşlıq əsərləri. Memarlıq əsərləri. İxtiraçıların əsərləri. Musiqi əsərləri. // Yazılı əmək məhsulu; ədəbi, elmi kitab, məqalə və s. Bədii əsər. Füzulinin əsərləri. Kimyaya dair əsər. Əsərlər külliyyatı. Elmi əsərlərin nəşri. – Buna görə də sizin mənə tövsiyə etdiyiniz «Məmunun xülasələri» adlı əsəri açıb məşğul oldum. M. S. O..

3. Təsir. Bu hadisənin ona heç bir əsəri olmadı. – Bunlar hamısı qohumluğun əsərləridir! C. M.. Əsər eləmək (etmək) – təsir etmək. Nə üçün söz sənə əsər eləmir. – Ol səngdilə naleyi-zarım əsər etmiş. F.. Sənin də başında məhəbbət beyni; Əgər olsa, eylər əsər, ağlarsan. M. V. V.. Sözün ona etməz əsər; Aralıqda başın gedər. A. Ş..

4. Bax asar.

5. Yadigar mənasında. Yaxşı övlad ataana üçün ən əziz bir əsərdir.

◊ Əsəri gəlmək dan. – isitmə dayanandan sonra, yüngülcə və az zaman titrəmək. Əsəri gəlmiş, indi ötəcək.